Inleiding
In 1982 wordt in het voormalig Weeshuis van Medemblik een tentoonstelling ingericht over het bakkersvak. Deze komt in 1985 in het station van Medemblik te staan. Deze tentoonstelling is twee maanden lang te bezichtigen en vormt het begin van het Bakkerijmuseum “De oude bakkerij”. De grondslag voor het museum is echter jaren daarvoor reeds gelegd door bakker Cees de Boer uit Wadway.
Voorgeschiedenis
Cees de Boer begint in 1930 zijn eigen bakkerij in Wadway, een klein plaatsje in West Friesland tussen Spanbroek en Wognum. Hij krijgt drie kinderen: Jan, Truus en Ans. Tijdens zijn leven spaart en verzamelt Cees alles wat interessant is, maar zijn voorliefde gaat toch vooral uit naar bakkersspullen. Met zijn dood in 1977 laat hij een grote verzameling na aan zijn kinderen.
Dochter Ans de Boer is in 1966 getrouwd met Theo Spil, zoon van bakker Spil in Zwaag. Hij is de vijfde generatie Spil die bakker is. Samen delen ze de interesse in het bakkersvak, ook al heeft Ans altijd geroepen dat ze ‘nooit met een bakker wil trouwen’. Het echtpaar gaat in Medemblik wonen.
Begin jaren ’80 staan ze op zaterdagen in ‘de Oudheidkamer’ in het Weeshuis om bezoekers te ontvangen. Ze stallen daar verschillende bakkersattributen uit die afkomstig zijn uit de verzameling die bakker Cees de Boer hen heeft nagelaten.
Het begin
In 1982 werd gestart met een tijdelijke tentoonstelling in het voormalig Weeshuis van Medemblik. In 1985 komt het heugelijke bericht dat het echtpaar Spil met hun tentoonstelling tijdelijk terecht kan in het station van Medemblik. In dit eerste jaar trekt het museum reeds 2.000 bezoekers. Maar helaas is het van korte duur en naarstig wordt gezocht naar een nieuwe locatie.
Een jaar later opent Bakkerijmuseum “De oude bakkerij” zijn deuren in het voormalige pand van Slager Van Doorn aan de Tuinstraat. Ook al lijkt deze nieuwe locatie weggestopt achter de winkelstraat, de bezoekers weten in steeds grotere getale het pandje te vinden.
Het pand wordt echter te klein. Er kunnen niet te veel bezoekers tegelijkertijd in en er ontstaan kleine problemen. Zo is er geen toilet aanwezig en met ruim 10.000 bezoekers per jaar is dat geen overbodige luxe! Ook de demonstraties, ooit begonnen als aardigheidje, zijn lastig. Zo staat de bakker niet alleen met zijn rug naar het publiek; ook stromend water is niet in de ‘bakkerij’ aanwezig. Gezocht wordt naar een groter pand.
De verhuizing
In 1988 wordt het huidige pand aan de Nieuwstraat 8 gekocht. Het is een voormalige sigarenzaak annex timmerfabriek en staat al langere tijd leeg, maar heeft veel potentie. Er wordt druk verbouwd en op 4 februari 1989 opent “De oude bakkerij” wederom haar deuren.
Vanaf 1988 zijn er verschillende verbouwingen; zo wordt het dak vernieuwd en verhoogd, wordt er een stukje aan het pand gebouwd en zijn er toiletten bij gekomen. In 2000 heeft het museum de officiële Museumregistratie gekregen.
Directie
In 2012 is het tijd voor Ans en Theo Spil om het wat rustiger aan te doen en zij dragen de directietaken over aan hun zoon Jacco Spil. Hij wordt daarin bijgestaan door Henriëtte Roskam. Samen met een groep van 60 vrijwilligers groeit het museum door. Inmiddels zijn er zo'n 50.000 bezoekers op jaarbasis en ook nu begint het museum weer uit haar jasje te groeien. Om klaar te zijn voor de toekomst en de bezoekers een veilig verblijf te kunnen garanderen wordt in 2019 het naastgelegen pand aangekocht.
Toegankelijk voor iedereen
Ondanks de moeilijke Corona-tijd in 2020/2021 is het Bakkerijmuseum er klaar voor om begin 2021 een grootscheepse verbouwing te starten waarbij beide panden worden samengevoegd. Het motto hierbij is 'het lekkerste museum toegankelijk maken voor iedereen'. Er zijn fysieke aanpassingen aan het gebouw gekomen in de vorm van een lift, hellingbaan, vloeren drempelvrij, kleurcontrasten, maar ook wordt er veel aandacht besteed aan de toegankelijkheid van de expositie voor jong & oud, verschillende culturen & achtergronden en valide & mindervalide bezoekers. Het 'lekkerste museum van Nederland is klaar voor de toekomst' en wil toegankelijk zijn voor iedereen.